مدیریت تغییر، کلید افزایش بهره وری صنایع
در جلسه ای که در روز پنچشنبه آخرین روز پاییزی سال ۱۳۹۱ برگزار گردید، آقای دکتر صمد بنیسی موضوعی را پیرامون ارتباط با صنعت مطرح کردند و جلسه با مطرح کردن این سئوال آغاز گردید:
چه کاری سخت تر از شکافت هسته ای است؟
پاسخ به این سوال شاید در نگاه اول گیج کننده باشد ولی در واقع به جرأت می توان گفت که تغییر رفتار و نگرش از شکافت هسته ای سخت تر و پیچیده تر است.
یکی از مباحثی که در ارتباط با صنعت وجود دارد رسیدن به زبانی مشترک است تا دانشگاهیان و محققان بتوانند با صنایع به درستی تعامل داشته باشند. در سیستم های دولتی که حقوق همه مدیران و کارکنان بدون ارزیابی عملکردشان در سیستم پرداخت می گردد مدیران الزامی بر ایجاد تغییر در جهت بهبود بر خود ندارند. به عبارت دیگر در سیستمی که برای مسئولین صنایع توبیخ و تشویق واقعی تعریف نشده یا فقط محدود به چند بخشنامه است، آیا انتظار ایجاد تغییرات وسیع صحیح است؟ حال اگر ایجاد این تغییر باعث افزایش مراقبت و نگهداری از فرآیند و یا تجهیزات شود، شدت مقاومت بیشتر می شود.
فرض کنید در چنین سیستمی بخواهید علم خود را جهت بهینه سازی بکار بگیرید. بدون شک نه تنها نباید استقبال از آن را انتظار داشت بلکه باید منتظر مقاومت که به شکل های مختلف بروز می کند را داشت. این وضعیت عمدتا به صورت ایجاد تنش بین مجری دانشگاهی و کارفرمای صنعتی مشاهده می شود.
در کشور هایی که از نعمت نفت بی بهره اند و دوام حکومتشان به صدور کالاهای غیرنفتی و تولیدات داخلیشان است، مدیران و کارمندان صنایع بر حسب لیاقت و شایستگی انتخاب می شوند و دوام مدیریتشان منوط به پیشرفت و بهینه سازی روز افزون و بکارگیری علم روز می باشد. از آنجا که نفع سیستم مهم است در صورتی که کوچکترین کم کاری از جانب آنان صورت گیرد به سرعت با آن ها برخورد می شود. در این شرایط که مدیران ادامه کار خود را منوط به بهبود فرآیند می بینند چاره ای جز روی آوردن به دانشگاه به عنوان مهد علم و حلال مشکلات ندارند.
نکته دیگر این است که چرا کارخانه ها ی مشابه در ایران و خارج از ایران کارآیی بسیار متفاوتی دارند؟
اکنون که طبق سند چشم انداز با جامعه ی آرمانی خود کمتر از ۱۳ سال فاصله داریم آیا فقط رشد علم مهم است؟ باید توجه داشت که قبل از آن باید خود باوری تقویت شود و اینکه همه به دنبال راه بهتر در کارها باشند.
در سال های نه چندان دور به دلیل جایگاه علم در کشور نرخ رفتن به خارج برای ادامه تحصیل بسیار بالا بود ولی با رشد پایه های علمی در کشور در مواردی بسیاری از موسسات تحقیقاتی معتبر خارجی به کارهای علمی انجام شده و فارغ التحصیلان ایرانی اعتقاد بالا دارند.
مدیران ما در دهه آینده باید به فکر یافتن روش های مدیریتی باشند که راهکارهای پیشنهادی از طرف محققان داخلی را بتوانند در سیستم خود به اجرا بگذارند. نبود این حلقه مهم مدیریتی اکثر پژوهش های دانشگاهی را تبدیل به نظریه های غیر کاربردی می کند. در صنایعی که مدیری در کنار محقق دانشگاهی توانسته راه های پیشنهادی برای بهبود را با ایجاد کمترین تنش در سیستم به اجرا بگذارد به موفقیت های چشمگیری دست یافته است.
کپی برداری از مطالب سایت با ذکر منبع بدون مانع است.
