در ادامه بررسی برگرداندن سرریز تیکنرهای کارخانه مولیبدن به ابتدای سلول های رافر، در این ارائه به بررسی میزان پتانسیل اکسیداسیون-احیا آب سرریز این تیکنرها پرداخته شد.
برای اندازه گیری مقدار پتانسیل اکسیداسیون-احیا از دستگاه Ehمتری که توسط کارخانه نیمه صنعتی فراهم شد استفاد گردید.(شکل۱ )
شکل ۱-الکترود آزمایشگاهی برای اندازه‌گیری Eh به همراه Ehمتر
طبق کارهای انجام شده توسط آقای حسن نوری در پایان نامه کارشناسی ارشد در حالتی که از سولفید سدیم مدوار جهت بازداشت کانی های سولفیدی مس و آهن استفاده شود طبق شکل ۲ در پتانسیل ۵۵۰- میلی ولت بازیابی مولیبدن به حداکثر مقدار یعنی %۹۳ می رسد.در همین مقدار پتانسیل عیار مولیبدن به حداکثر مقدار خود می رسد.
شکل ۲-میزان بازیابی و عیار کانی های مس، آهن و مولیبدن در صورت استفاده از بازدارنده سولفید سدیم مدوار
در صورتی که از سولفید سدیم پرک جهت بازداشت کانی های سولفیدی مس و آهن استفاده شود بازیابی مولیبدن (۹۳%) نیز مانند حالت استفاده از سولفید سدیم مدوار در ۵۵۰- میلی ولت بیشترین مقدار را دارد. عیار مولیبدن در کنسانتره در پتانسیل‌های منفی‌تر از ۵۰۰- میلی ولت در موقع استفاده از سولفید سدیم پرک افزایش پیدا می‌کند.عیار مس و آهن در پتانسیل های پایین‌تر از ۵۵۰- تقریباً ثابت می‌ماند که این مطلب بیانگر آن است که در پتانسیل های منفی‌تر (احیایی‌تر) از ۵۵۰- با وجود مصرف بیشتر سولفید سدیم همانطور که در بازیابی تاثیر مثبتی نداشت در عیار مولیبدن و عناصر مزاحم مس و آهن در کنسانتره نیز تاثیری ندارد. (شکل ۳)
شکل ۲-میزان بازیابی و عیار کانی های مس، آهن و مولیبدن در صورت استفاده از بازدارنده سولفید سدیم پرک
جهت اندازه گیری مقدار اکتیویته از روش تیتراسیون استفاده شد.مواد شیمیایی که استفاده شد در شکل ۴ مشخص است.
شکل۴- مواد شیمیایی جهت اندازه گیری اکتیویته
طبق اندازه گیری های انجام شده مقدار حداکثر پتانسیل احیایی و اکتیویته مربوط به تیکنرهای میانی است (جدول ۱)
جدول۱-اندازه گیری های پتانسیل اکسداسیون- احیا و اکتیویته
در شکل ۵ ارتباط میان پتانسیل اکسیداسیون- احیا و اکتیویته نشان داده شده است.
شکل ۵- ارتباط میان پتانسیل اکسیداسیون- احیا و اکتیویته
