در جلسه ای که در روز پنج شنبه ۲۷شهریور ۱۳۹۹برگزار شد به بررسی و تحلیل تناژ و عیار بار ورودی به کارخانه و همچنین تناژنسبی خوراک رافر،وکلینرها و مقدار بارکشی پرداخته شد.
۱-تناژ و عیار بار ورودی به کارخانه مولیبدن در سال های 1397،۱۳۹۰و۱۳۹۹
و مقایسه آنها با مقدار طراحی
شکل۱ نشان دهنده تناژ روزانه ورودی به کارخانه مولیبدن در سال های مختلف می باشد و همچنین تناژ روزانه ورودی به کارخانه، طبق طرح با خط سبز رنگ مشخص شده است(۲۸۶۴تن).
با بررسی تناژ ورودی به کارخانه در سال های مختلف و مقایسه با طراحی مشخص شد که تناژ ورودی کارخانه مشکل ساز نیست و در واقع در محدوده قابل قبول و مجاز قرار دارد.
شکل۲، عیار خوراک تازه ورودی به کارخانه مولیبدن و همچنین عیار خوراک رافر طی سال های مختلف را نشان می دهد.
که به دلیل بارهای برگشتی، عیار ورودی به رافر بیشتر از خوراک تازه می باشد.
عیار خوراک تازه به کارخانه مولیبدن مطابق طراحی نیز با خط سبز رنگ نشان داده شده است.(۰٫۵%)
با اینکه در سال ۹۹عیار خوراک ورودی کمتر از سال های قبل شده است اما باز هم قدری بیشتر از مقدار طراحی می باشد. پس از این جهت نیز مشکل خاصی وجود ندارد.
اما باید توجه داشت که در شرایط حساس(مثلا کم شدن عیار خوراک ورودی)، تاثیر استاندارد و اصولی کارکردن به خوبی نمایان می شود.
همچنین با بررسی تناژ روزانه خوراک تازه و عیار خوراک رافر با ظرفیت طراحی شده برای کارخانه با توجه به نمودار ظرفیت – عیار به دست آمده توسط مهندس پورکانی (که پایین تر از خط قرمز محدوده مجاز می باشد.) این نتیجه حاصل شد که ما در سال ۱۳۹۹کاملا در محدوده مجاز هستیم.
اما باتوجه به نمودار و اینکه طول مستطیل در راستای محور افقی بیشتر است، نشان از نوسانات زیاد در تناژ می باشد که در ادامه دلیل این امر توضیح داده می شود.
با مطالبی که بیان شد، پس ما از نظر عیار و تناژ ورودی به کارخانه مشکلی نداریم .
قابل ذکر است ما در این بررسی ها تناژ ورودی را به صورت روزانه بررسی کردیم.
از آنجا کارخانه مولیبدن به نوسانات بسیار حساس می باشد آیا با بررسی ساعتی نیز به همین نتایج دست خواهیم یافت؟
در همین راستا نوسانات بار ورودی با بررسی بار ارسالی از تیکنر های مس- مولیبدن طی ۳۱روز پایش مداوم مورد بررسی قرار گرفت که نتایج قابل توجهی داشت:
همانطور که از نمودار های۴ مشخص است، نوسان دانسیته بار ارسالی از تیکنر های مس-مولیبدن شمال و جنوب زیاد نمی باشد .
همچنین تعداد روزهای سیرکوله بسیار اندک می باشد .
اما در تیکنر های مس-مولیبدن فاز۱و۲ ، همانطورکه از شکل۵ مشخص است، دارای نوسان بالا در دانسیته است همچنین تعداد روزهای سیرکوله خیلی زیاد است .
که این امر نوسان شدیدی را در کارخانه مولیبدن به وجود می آورد.
۲-مقدار بارکشی و ایجاد باردرگردش بین کلیینر۱ و رافر
دومین مساله ای که منجر به بروز مشکلات و حساسیت در کارخانه مولیبدن می شود، مقدار بارکشی بیش از حد از رافر و به طبع به وجود آوردن یک باردرگردش است.که باعث افزاش دبی خوراک کلینر۱ و به دنبال آن کاهش زمان ماند در کلینر۱می شود که تاثیر مستقیم درکیفیت محصول دارد.
شکل۶ که تناژ نسبی کنسانتره رافر به خوراک تازه ، همچنین تناژ نسبی باطله کلینر۱به خوراک تازه در سال های مختلف را نشان می دهد، به خوبی نمایانگر بارکشی زیاد از رافر و ایجاد بار در گردش بین رافر و کلینر۱است.(مخصوصا در سال۹۷)
همچنین این بارکشی زیاد از رافر منجر به سر ریز مخازن پمپ رافرکانس ها و مخازن باطله کلینر ۱ به کف کارخانه می شود که در پی آن افزایش حساسیت مدار به نوسانات خوراک دهی (تناژ و عیار) به کارخانه و در نتیجه از دست دادن یک مرحله کلینر(کلینر۱) و به دنبال آن افت عیار محصول مدار۲۴ ساعته را منجر می شود.
