صنعت فرآوری مواد همگام با سایر شاخه های صنعت در دهه ی اخیر شاهد تحولات زیادی بوده است. هدف اصلی نمام این فعالیت ها، کاهش هزینه ی تمام شده ی محصولات برای بقا در عرصه ی رقابت جهانی است. این کار با کنترل و بهینه سازی فرآیندها و ارائه ی راهکارهای جدید برای فرآوری منابع اولیه و ثانویه مواد عملی شده است. از رویکرد های جدید این صنعت می توان به فرآوری مجدد باطله کارخانه های فرآوری قدیمی اشاره کرد. این کار علاوه بر جلوگیری از هدر روی منابع با ارزش خدادادی، به رفع مشکلات جد از محیط زیست که در اثر انباشت غیر اصولی و طولانی مدت باطله ها ایجاد شده کمک شایانی کرده است. در شرایط فعلی صنعت فرآوری نیازمند مهندسانی است که توانایی شناخت، کنترل و بهینه سازی فرآیند را داشته باشند. این امر زمانی میتواند محقق شود که مهندسان آموزش های کاربردی لازم را در دانشگاه ها دیده باشند. کارآمد ترین روش در قرن ۲۱ آموزش بر اساس حل مساله است.
