این جلسه روز پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ برگزار شد، موضوعاتی که در این جلسه مورد بحث قرار گرفت به شرح زیر میباشد:
- معرفی مدار فلوتاسیون کارخانه پرعیارکنی۲
- معرفی سلولهای تانکی
- بازیابی هوا در سلولهای فلوتاسیون
- بررسی وضعیت سطحسنج سلولهای تانکی
مدار فلوتاسیون کارخانه پرعیارکنی ۲ مجتمع مس سرچشمه از ۲ فاز مشابه تشکیل شده است در شکل ۱ یک فاز مورد بررسی قرار میگیرد. در هر فاز ۸ سلول برای پرعیارکنی اولیه، ۳ سلول برای مرحله شستشوی اول، ۵ سلول برای مرحله رمقگیری و یک سلول ستونی برای شستشوی مرحله نهایی در نظر گرفته شده است. طبق طراحی اولیه کارخانه، سرریز هیدروسیکلونهای اولیه با دانهبندی ۸۰ درصد کوچکتر از ۹۰ میکرون خوراک مدار فلوتاسیون را تشکیل میدهد. باطله مراحل پرعیارکنی اولیه و رمقگیر به عنوان باطله نهایی از سیستم خارج و کنسانتره این مراحل نیز برای افزایش درجه آزادی وارد بخش خردایش مجدد خواهد شد. سرریز هیدروسیکلونهای ثانویه بادانه بندی ۸۰ درصدکوچکتر ۳۸ میکرون خوراک مرحله شستشو یک را شامل میشود. کنسانتره مرحله شستشو اول به منظور رسیدن به عیار کنسانتره مد نظر وارد سلول ستونی خواهد شد. کنسانتره ستون به عنوان کنسانتره نهایی به صورت ثقلی به تیکنرهای مس-مولیبدن فاز ۱ و ۲ منتقل میشود. باطله هر مرحله نیز به صورت ثقلی به یک مرحله قبلتر بر میگردد.
شکل ۱: معرفی مدار یک فاز از کارخانه پرعیارکنی دو
در مدار فلوتاسیون کارخانه پرعیارکنی ۲ از سلولهای تانکی ۱۳۰ و ۵۰ متر مکعبی استفاده شده است. این سلولها یکسری مزایا و معایب دارند که از جمله مزایای این سلولها میتوان به هزینه تعمیر و نگهداری کمتر، کنترل راحتتر سلول و فضای مورد نیازکمتر اشاره کرد. این سلولها معایبی نیز از جمله عدم تعلیق یکنواخت ذرات، عدم جمعآوری مناسب کنسانتره، وجود فضای مرده در گوشهی سلول و حساسیت بالا خوهند داشت. در سلولهای جدید به منظور جمع آوری مناسب کنسانتره از یک ناو داخلی و مخروط میانی استفاده شده است(شکل ۲).
شکل ۲: نما بالا از ناو داخلی و مخروط میانی قرار گرفته داخل سلول
یکی از پارامترهای مهم در سلولهای فلوتاسیون، بازیابی هوا است. شکل شماره ۳ میزان بازیابی هوا در سرعتهای ظاهری مختلف برای ۴ سلول ۷۰ متر مکعبی که پشت سر یکدیگر قرار گرفته اند را نشان میدهد. به طور کلی بازیابی هوا در سلولها به دلیل کم شدن ذرات آبران کاهش خواهد یافت. با افزایش میزان سرعت ظاهری گاز اندازه حبابها نیز بزرگتر میشود به همین دلیل است که پایداری حبابها کاهش مییابد.
شکل ۳: بررسی بازیابی هوا در ۴ سلول با سرعت ظاهری مختلف
کنترل سطح سلولهای فلوتاسیون:
شیرهای کنترل سطح شیرهایی هستند که در انتهای هر بانک قرار گرفتهاند. وظیفه اصلی این شیرها کنترل سطح پالپ در سلولهای فلوتاسیون است. به بیان دیگر میتوان از این شیرها بهعنوان ابزاری برای تنظیم ارتفاع کف در سلولها استفاده کرد. تنظیم ارتفاع کف در سلولهای فلوتاسیون به دو طریق قابل انجام است. اولین روش، تنظیم دبی هوای ورودی به سلول است. از آنجایی که افزایش دبی هوا به سلولهای فلوتاسیون از حد مشخصی، منجر به کاهش عیار کنسانتره خواهد شد، از روش دوم که دقت بیشتری دارد استفاده میشود. این روش شامل تنظیم سطح پالپ در سلولهای فلوتاسیون با استفاده از شیرهای کنترل سطح یا نیزهای است. تنظیم ارتفاع کف به اندازهای اهمیت دارد که در سلولهای تانکی به روز دنیا سیستم کنترل سطح پالپ در سلولهای فلوتاسیون با جابجایی لحظهای شیرهای نیزهای تعریف شده است. در واقع جابجایی این شیرها، دبی خروجی از بانک سلولها را تغییر میدهد. زمانی که دبی خروجی از بانک زیاد شود (وضعیت شیر نیزهای در حالت باز) ارتفاع پالپ در بانک سلول پایین آمده و ارتفاع کف زیاد میشود و برعکس. ارتفاع کف رابطه مستقیمی با عیار کنسانتره دارد. هر چه ارتفاع کف بیشتر باشد ذرات بیارزش باید راه طولانیتری برای راهیابی به کانال کنسانتره طی کنند، لذا با این کار عیار کنسانتره بیشتر خواهد شد.
شکل۴: تنظیم ارتفاع کف با شیرهای نیزهای
در کارخانه پرعیارکنی ۲ ابتدا ارتفاع کف بصورت دستی با شناور اندازهگیری شد سپس این ارتفاع با نمایشگر در محل (شکل ۵) مقایسه گردید.
شکل۵: ارتفاع کف نمایشی در کارخانه پرعیارکنی ۲
مشخص شد که تعدادی از سطح سنجها از کالیبره خارج شدهاند. در فاز یک تنها ۳۳ درصد و فاز ۲ در حدود۴۴ درصد از سطح سنجهای سلول کالیبره بودند، که پس از کالیبراسیون توسط واحد ابزاردقیق این مقدار برای فاز یک و دو به ترتیب به ۱۰۰ و ۸۵ درصد افزایش پیدا کرد.