در این ارائه به میزان آب بازیابی شده از ابتدای سال ۹۵ و برخی مشکلات خطوط ته ریز تیکنرهای باطله پرداخته شد.
حدود ۸۶ درصد آب مصرفی کارخانه پرعیار سازی را آب برگشتی تشکیل میدهد. شکل زیر منابع تامین آب برگشتی را نشان می دهد.
قسمت اعظم آب برگشتی را سرریز تیکنرهای باطله و خمیری تشکیل می دهد. هرچقدر که میزان آب بازیابی شده توسط تیکنرهای باطله بیشتر باشد بهتر است، زیرا آب بقیه آب ها خریداری می شوند. میزان آب بازیابی شده توسط تیکنرهای باطله رابطه مستقیمی با گشتاور تیکنرها دارد.شکل زیرنیز بیانگر این موضوع است. با افزایش گشتاور مقدار نسبت آب جبرانی که بر حسب تناژ خشک مصرف شده است کاهش پیدا کرده است.
این در حالی است که میزان فلوکولانت مصرفی نسبت به ابتدای سال ۷ درصد کاهش پیدا کرده است.
شکل زیر نیز میزان آب بازیابی شده توسط تیکنرهای باطله بر حسب تناژ خشک ورودی به کارخانه پرعیارسازی و همچنین مقدار آب جبرانی بر حسب تناژ خشک ورودی را نشان می دهد. از این نمودار متوجه می شویم که بازیابی آب نسبت به ابتدای سال حدود ۱۳/۵ درصد به دلیل افزایش گشتاور تیکنرها افزایش پیدا کرده است.
یکی از مشکلات تیکنر باطله ۳ عدم خوراک دهی کافی به آن می باشد به دلیل اینکه خطوط ته ریز آن در ۸ متر ابتدایی ۱۰ اینچی هستند و مابقی آن ۱۴ اینچی می باشد و این باعث می شود موقعی که به تیکنر خوراک کافی بدهند گشتاور آن بالا برود و در نتیجه نمی توان خروجی آن را زیاد کرد. چون موقعی که پالپ خروجی از لوله ۱۰ اینچی وارد لوله ۱۴ اینچی می شود سرعت آن کم می شود و فشار پالپ زیاد می شود و این موضوع باعث می شود که به عنوان یک گلوگاه عمل کند و نتوان خروجی رابیشترکرد.
