در این ارائه که در تاریخ ۹۶٫۰۶٫۱۶ برگزار شد به بررسی راهبری تیکنر های کنسانتره مس و مس- مولیبدن پرداخته شد، از جمله مباحثی که در این سمینار مورد ارزیابی قرار گرفت می توان به تغییر چاهک خوراک دهی تیکنر مس فاز ۱ از نوع سرندی به پره ای، تعویض کانال خوراک دهی تیکنر مس-مولیبدن فاز۱، تغییر مسیر خوراک دهی تیکنر مس-مولیبدن فاز ۲ از لوله به کانال، بررسی تاثیر دوش های کف شکن دور چاهک بر کدورت سرریز تیکنر مس-مولیبدن شمال و در نهایت اقدامات صورت گرفته پیرامون راه اندازی حلقه کنترلی دانسیته ته ریز با دور پمپ اشاره کرد.
گرفتگی روزنه های سرند چاهک خوراک دهی تیکنر مس فاز۱ موجب عدم توزیع یکنواخت بار در سطح تیکنر و نوسانات پی در پی گشتاور می گشت. با نصب چاهک پره ای و توزیع بهتر پالپ درون چاهک و به موجب آن افزایش زمان ماند مواد و ته نشین شدن ذرات در مرکز تیکنر،نوسانات گشتاور تیکنر کاهش یافت.
به موجب پر شدن کانال خوراک تیکنر مس-مولیبدن فاز۲ و سر ریزکردن پالپ به درون سطح تیکنر اقداماتی نظیر برش صفحه ای از انتهای کانال، تغییر زاویه دوش داخل کانال و نصب لوله آب از مسیر آب برگشتی به درون کانال به منظور جلوگیری از سر ریز پالپ صورت گرفت.
در پی بستن دوش های دور تیکنر مس-مولیبدن شمال به دلیل باز شدن اتصال لوله مسیر آب منتهی به این دوش ها، سرریز تیکنر کدر گشت که طی نمونه گیری های روزانه قبل و بعد از باز بودن دوش ها مشخص شد که باز بودن دوش های کف شکن دور چاهک باعث کاهش ۷۸ درصدی هدر روی کنسانتره نهایی می گردد.
تصویر بالا حلقه کنترلی دانسیته ته ریز با دور پمپ را نشان می دهد. در صورت بالا بودن دانسیته ته ریز از نقطه مطلوب دور پمپ افزایش می یابد و بالعکس.
کانال قدیمی خوراک دهی تیکنر مس-مولیبدن فاز۱ به دلیل کوچک بودن حجم کانال و همچنین رسوب مواد مداما سرریز داشت که با نصب کانال جدید با حجم بزرگتر، این مشکل برطرف گردید.
