در این ارائه به موارد زیر پرداخته شد:
۱- بالا آوردن چاهک خوراک‌دهی تیکنر میانی شماره ۲: در تیکنر میانی شماره دو به دلیل سرریز پالپ از چاهک خوراک دهی این چاهک به اندازه ۱۵ سانتی‌متر بالا آورده شد (شکل ۱) که باعث کاهش کدورت و باردرگردش از طریق سرریز این تیکنر شد. از مشکلاتی دیگر این تنظیم نبودن دوش های اطراف تیکنر است که باید این اصلاح صورت بگیرد.
شکل ۱- بالا آوردن چاهک خوراک دهی تیکنرمیانی شماره ۲
۲- جهت افزایش زمان آماده‌سازی و پخش بهتر گازوئیل، شناور شدن سریع‌تر مولیبدن و تنظیم مناسب میزان تزریق گازوئیل گازوئیل به باطله شستشوی اول اضافه شد (شکل ۲).
شکل ۲- اضافه شدن گازوئیل به باطله شستشوی اول
۳- این مورددر راستای انجام طرح انتقال آب سرریز تیکنرهای کارخانه مولیبدن به ابتدای سلول های پرعیارکنی اولیه بود. در این مورد جهت امتحان کردن پمپ باطله پرعیارکنی اولیه از لحاظ سرریز کردن یا سرریز نکردن میران درصد جامد سلول‌های پرعیارکنی اولیه توسط آب مخزن‌های رقیق ساز به %۲۵ کاهش داده شد و مشاهده شد که پمپ های باطله پرعیارکنی اولیه سرریز نمی کند (شکل ۳).
شکل ۳- پمپ باطله پرعیارکنی اولیه
۴- به علت فرسودگی و پوسیدگی، پایین بودن میزان بازیابی و عیار سلول‌های شستشوی ۵، ۶ و ۷ و هدر روی کنسانتره این سلول‌ها قرار شد طی یک پروژه نوسازی شوند.
۵- جهت کاهش مصرف سیانیدسدیم پیشنهاد داده شد مسیر برگشت این ماده شیمیایی به تانک‌های روزانه آن احیا گردد.
