طرح آستر و پروفیل سایش آن، بر رفتار بار و کارآیی آسیاکنی تأثیر دارند، اطلاع از میزان و نحوه سایش آستر نه تنها باعث پیش بینی دقیق تر عمر آن می شود، بلکه راهکارهایی را جهت رفع عیب های آن و ارائه طرح مناسب فراهم می نماید.
میزان سایش تنها از طریق اندازه گیری پروفیل آستر در طول زمان عملیاتی آسیا و شبیه سازی قابل ارزیابی بوده و در آسیای آزمایشگاهی نمی توان آن را تعیین کرد.
پیش بینی سایش آستر از داده های صنعتی به دو طریق امکان پذیر است :
آهنگ تغییرات پارامترهای اصلی یک بالابر (ارتفاع و زاویه رهایی، ارتفاع کفشک) و استفاده از روابط هندسی
آهنگ تغییرات ارتفاع تمام نقاط روی پروفیل بحرانی (دارای بیشترین سایش) در طول آسیا: بدین ترتیب، تغییرات شیب که تأثیرگذارتر از تغییرات ارتفاع است نیز به دست خواهد آمد.
به دلیل پرهزینه بودن و در بعضی مواقع ناممکن بودن و از همه مهم تر موردی بودن چنین روش هایی، ارایه یک مدل سایش که این معایب را رفع نماید، سودمند به نظر می رسد. هر مدلی ضرایب خاص خود را دارد و استفاده کننده از مدل باید آن را نسبت به شرایط خود کالیبره نماید و آن ضرایب را بدست آورد.
مدل پدیده شناختی سایش آستر
یک مدل جدید برای پیش بینی نرخ سایش آستر بر پایه ی پارامترهای اصلی تأثیرگذار بر فرآیند سایش مثل نوع کانه، سرعت نسبی بین کانه و آسترها، سختی آستر و شرایط سایش توسعه داده شده است.
این مطالب روز ۱۸ اردیبهشت ۹۳ توسط مهندس زهرا بی باک ارایه شد.
