طبق بررسی های انجام شده از آن جا که نرم افزار تاکنون اعتبار قابل قبولی دارد به جز چند ایراد کوچک، بنابراین اساس کدهای نوشته شده درست می باشند و احتمالاً نقص دیده شده ناشی از موارد زیر می باشد:
- ناصحیح بودن پارامترهای شبیه سازی (مانند ضریب اصطکاک، مدول الاستیسیته و … )
- مدل نیروی برخورد مورد استفاده در نرم افزار
- ساکن نبودن آسیا هنگام سقوط ذرات
- تأثیر ندادن ضریب اصطکاک جنبشی در روابط
با توجه به پیچیدگی مدل نیروی برخورد هرتز – میندلین و اینکه مدل خطی به خوبی در نرم افزار کار می کند، به این نتیجه رسیدیم که باید با تغییر پارامترهای شبیه سازی مورد استفاده، به اعتبار سنجی دقیق تری دست یافت. ضمناً باید با افزایش کم شیب سرعت آسیا در هنگام سقوط ذرات، از اعمال نیروی اضافی به ذرات که منجر به بالا کشیده شدن بار و متعاقب آن بزرگتر شدن زاویه پاشنه بار می گردد، جلوگیری کرد.
با توجه به اینکه در مقالات ارایه شده در زمینه روش اجزای گسسته، کاربرد ضریب اصطکاک جنبشی در ناحیه Tumbling می باشد، یعنی جایی که لایه ذرات روی هم می لغزند، در نتیجه اقدام بعدی می تواند اعمال روابط لغزش در این ناحیه باشد.
